Ołomuńcka to plenna i późna odmiana pietruszki korzeniowej, przeznaczona do uprawy z siewu bezpośredniego, na stanowiskach polowych. Zaleca się prowadzenie uprawy na redlinach, co wpływa na równomierne wykształcenie korzeni. Roślina rozwija się w formie okazałych korzeni spichrzowych osadzonych w gruncie, zwieńczonych intensywnie zielonymi liśćmi zebranymi w rozetę, ułatwiającą zbiór dojrzałych warzyw. Dla zapewnienia optymalnych warunków rozwojowych, przy zbyt gęstych wschodach, należy wykonać przerywkę.
Odmiana Ołomuńcka wytwarza okazałe korzenie, osiągające długość do 23 cm, o jasnej, kremowobiałej barwie. Korzenie są wyrównane rozmiarowo, nie wykazują tendencji do rozgałęziania oraz pokryte są twardą i gładką skórką. Warzywo nazbiera walorów konsumpcyjnych w siódmym miesiącu od siewu. Odmiana wykazuję się odpornością na krótkotrwałe deficyty wody oraz zróżnicowane warunki atmosferyczne, wytwarzając obfite plony, o wyrównanej strukturze.
Odmiana Ołomuńcka ma szerokie zastosowanie konsumpcyjne. Korzenie cechują się wysoką trwałością pozbiorową oraz odpornością na choroby przechowalnicze, dzięki czemu dobrze znoszą zimowe przechowywanie, nie tracąc swoich walorów. Warzywo jest polecane do konsumpcji bezpośredniej, jako składnik surówek warzywnych, do konsumpcji po obróbce termicznej, w formie włoszczyzny lub jako dodatek do sosów i zup, oraz jako surowiec na mrożonki oraz do produkcji suszu. Intensywnie zielona oraz wysoce aromatyczne nać znajduje zastosowanie w formie przyprawy oraz jako naturalna dekoracja potraw i posiłków.
Korzenie: duże, osiągają długość do 23 cm, o regularnym, stożkowatym kształcie, równomiernie zwężające się ku dołowi, wyrównane rozmiarowo, nie wykazują tendencji do tworzenia rozgałęzień, pokryte twardą i gładką skórką, jednolite kolorystycznie, o jasnym, kremowobiałym wybarwieniu, miąższ o kremowej barwie, zwartej konsystencji, wysoce aromatyczny, o wysokich walorach smakowych.
Zastosowanie: do przechowywania, do konsumpcji bezpośredniej, jako składnik surówek warzywnych, do konsumpcji po obróbce termicznej, w formie włoszczyzny lub dodatku do sosów i zup, jako surowiec na mrożonki i do produkcji suszu, do przyprawiania oraz dekoracji potraw.
Termin siewu: od początku marca do połowy kwietnia.
Rozstawa: 30 x 4 cm.
Termin zbioru: od połowy sierpnia do końca października.
Mrozoodporność: roślina zimotrwała, dla celów konsumpcyjnych uprawiana w cyklu jednorocznym.
Stanowisko: nasłonecznione, o podłożu żyznym, zasobnym w próchnicę i zatrzymującym wodę, najlepiej w drugim roku po oborniku.
